Συνεχίζοντας ακάθεκτος αποφάσισα τον Φεβρουάριο να διαβάσω κάτι ιστορικό και για το λόγο αυτό επίλεξα το παραπάνω βιβλίο του Θάνου Βερέμη το οποίο αφηγείται την πολιτική διαδρομή ενός από τους μεγαλύτερους ηγέτες της χώρας του Ελευθέριου Βενιζέλου και αναλύει τα γεγονότα όπως αυτά διαδραματίστηκαν σε μία από τις κρίσιμες περιόδους της Ελλάδας.

Αυτό που διαπιστώνει κανείς είναι το πλήθος των θεμάτων και ζητημάτων που αντιμετώπισε ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε μία εποχή όπου οι τηλεπικοινωνίες ήταν σε εμβρυακά στάδια και οι πόλεμοι ξεσπούσαν από τη μια στιγμή στην άλλη.

Η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα , οι Βαλκανικοί Πόλεμοι , ο Εθνικός Διχασμός και το Κίνημα της Εθνικής Άμυνας , ο Α’ Παγκόσμιος , η Συνθήκη των Σεβρών και η περίφημη Συνθήκη της Λωζάνης ήταν μερικά από τα θέματα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του. Επίσης η Μικρασιατική εκστρατεία η οποία κατέληξε σε Μικρασιατική καταστροφή , και στη συνέχεια στη δίκη των έξι με τις γνωστές σε όλους μας συνέπειες καθώς και η διαχείριση ενός τεράστιου αριθμού προσφύγων οι οποίοι παίξανε καταληκτικό ρόλο στην ανάπτυξη και στον εκσυχρονισμό της χώρας μας .

Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι η συγκεκριμένη περίοδος ήταν ζωτικής σημασίας για την χώρα μας. Η ηγετική φυσιογνωμία του Ελευθέριου Βενιζέλου σε συνδυασμό με την ανώτερη εφυϊα του η οποία του έδινε το προνόμιο της ρεαλιστικής αντίληψης για την νέα τάξη πραγμάτων διπλασσίασε την χώρα μας και την μετέτρεψε σε σημαντική ειρηνευτική δύναμη στα Βαλκάνια . Φυσικά όλα αυτά έγιναν ύστερα από
σωστές αποφάσεις τις οποίες ακολούθησε σκληρή δουλειά κάτι το οποίο σίγουρα αποτελεί έναν ενδιαφέρον προβληματισμό για το τι συμβαίνει σήμερα.

Τέλος η ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου δεν ήταν κάτι εύκολο καθώς υπάρχουν αρκετές σημαντικές λεπτομέρειες και φυσικά άπειρα ονόματα. Αυτό που κρατάω είναι πως ο Βενιζέλος είναι ένα παράδειγμα ηγέτη ο οποίος έδωσε όραμα και στόχους στο λαό του τους οποίους δεν τους άφησε στα χαρτιά ή στα λόγια αλλά τους μετουσίωσε σε πράξεις.