Είχα βάλει σαν στόχο για το 2019 να διαβάζω ένα βιβλίο κάθε μήνα και να κάνω ένα review γι’αυτό . Απέτυχα . Οι δικαιολογίες οι γνωστές , πολύ δουλειά κλπ . Θα προσπαθήσω να καλύψω το χαμένο έδαφος μέχρι τέλος του έτους .

Έτσι λοιπόν το επόμενο βιβλίο που διάβασα , πάλι από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης είναι το “Η Εποχή της Φιλοδοξίας. Τα παιχνίδια της τύχης, της αλήθειας και της πίστης σε μια Κίνα που μεταμορφώνεται.” του Έβανς Όσνος .

Το βιβλίο αυτό μπορείτε να το αγοράσετε ηλεκτρονικά εδώ : https://www.cup.gr/book/i-epochi-tis-filodoxias/ . Πρόκειται για ένα πολύ ποιοτικό βιβλίο όπως όλα άλλωστε των πανεπιστημιακών εκδόσεων Κρήτης.

Κάνοντας καθημερινά συναλλαγές στη δουλειά μου με κινέζους και έχοντας γνωρίσει αρκετά καλά την κουλτούρα τους μπορώ να πω πώς το βιβλίο αυτό φώτισε αρκετά σκοτεινά σημεία χάρη στις χρήσιμες πληροφορίες που παραθέτει ο συγγραφέας ο οποίος μας μεταφέρει την μακροχρόνια δημοσιογραφική του έρευνα στην Κίνα στο βιβλίο αυτό.

Υπάρχουν αρκετές εντυπωσιακές ιστορίες που ο αναγνώστης θα βρει μέσα σε αυτό το βιβλίο. Όπως για παράδειγμα το ότι η Κίνα κατάφερε μέσα σε λίγες δεκαετίες να γίνει η δεύτερη εαν όχι η πρώτη δύναμη αυτή τη στιγμή στον κόσμο. Επίσης να ενημερωθεί για όλες τις αλλαγές που το καθεστώς της Κίνας έχει επιβάλλει στους πολίτες της οι οποίοι όμως φαίνεται να μην τους ενδιαφέρει εαν τους παρακολουθούν σε κάθε στιγμή της ζωής τους αρκεί να βγάζουν χρήματα.

Από καθημερινές πραγματικές ιστορίες μπορεί κανείς να δει τις συνέπειες του αχαλίνωτου καπιταλισμού σε όλες τις πτυχές μιας κοινωνίας.

Θα συγκρατήσω σίγουρα από το βιβλίο αυτό τον Ai Weiwei έναν Κινέζο καλλιτέχνη ο οποίος καταδιώχθηκε από τις αρχές με άσχημο τρόπο με κατάληξη να φυλακιστεί και να βασανιστεί σε τέτοιο σημείο που για να αγγίξει το πρόσωπό του θα έπρεπε να ζητούσε άδεια από τους φρουρούς του.

Θα συγκρατήσω επίσης από το βιβλίο το γεγονός ότι η Κίνα ξοδεύει περισσότερα χρήματα για την παρακολούθηση των πολιτών της από ότι για την εθνική της ασφάλεια.

Πραγματικά όλες οι ιστορίες που αναφέρονται αποτελούν μια ακτινογραφία της Κινέζικης κοινωνίας και αξίζει κανείς να το διαβάσει. Αποτελεί ίσως ένα μήνυμα προς όλους αυτούς που μάχονται υπέρ των μεταρρυθμίσεων , των ιδιωτικοποιήσεων και το να υπάρχουν κάμερες παντού για το καλό μας.

Η μανία των Κινέζων στο να βγάλουν χρήματα αποτυπώνεται στο παρακάτω συμβάν κατά το οποίο στεκόταν με το κεφάλι ανάποδα προκειμένου να συγκεντρωθεί περισσότερο αίμα στα χέρια τους το οποίο θα μπορούσαν να το πουλούσαν σε εταιρείες που εμπορεύονταν αίμα στα νοσοκομεία για τις ανάγκες τις αιμοδοσίας. Η μανία αυτή όμως είναι μεταδοτική και οι εταιρείες αυτές με την σειρά τους δεν διενεργούσαν κανέναν απολύτως έλεγχο με αποτέλεσμα να συμβεί η μεγαλύτερη και μαζικότερη μόλυνση πληθυσμού με AIDS.

Τέλος ο έλεγχος των μέσων μαζικής ενημέρωσης , η εξόντωση όσων έχουν αντίθετη γνώμη , η διαφθορά σε όλο της το το μεγαλείο , η μόνιμη δικαιολογία σε κάθε ατύχημα ότι τα ποσοστά λάθους παραμένουν χαμηλά , η αδιαφορία για τον διπλανό μας ακόμα και εαν αυτός πεθαίνει, είναι τα αποτελέσματα της εξοντωτικής κούρσας προς την κορυφή.